Blog.

Tempus Fugit…

Of liever…, de tijd vliegt. En daarbij neemt hij niet steeds de verwachtte weg… Een Ponyclub wordt opgericht en voor je het goed beseft verlaat de eerste ponyruiter de clan wegens overgang naar de paarden. Het kan ons enkel herinneren aan onze eigen vergankelijkheid, maar daar gaat het nu niet over. Het gaat over Eline die ons, de ponyclub althans, verlaat om letterlijk en figuurlijk hogere sferen op te zoeken bij de paarden.

Afzwaaien is steeds speciaal, en al zeker in deze tijd.  Het is net zoals met alles, een beetje verliezen om meer te vinden. Wij blijven echter een beetje beduusd achter. De gevatte opmerkingen, de veelzeggende blikken, … ik heb geen idee waar deze nu te gaan zoeken. En ik kon ze wel appreciëren die gevatte opmerkingen. Ik hou van directheid. Niet iedereen zal het met me eens zijn, wat ik wel gewend ben, maar de prikken die je uitdeelde… berustten meestal wel op een grond van waarheid. Misschien soms ongepast, maar dat hoort nu eenmaal bij het opgroeien. Dat ‘vleugje’ van “The Wild One” die jou zo typeert is wellicht ook de reden dat je een uitstekend springruiter bent.It takes more than talent…

 Je hebt lef en winnaarsdrang. En als je zelf gemotiveerd was zou alles daar voor wijken, “whatever the cost…”. Het bracht je naar mooie overwinningen. Het clubje dat midden haalt is beperkt en met reden. Net zoals met alles in het leven, gaat het om selectie…

En nu? Nu is alles te herbeginnen, van 0, of liever van 90. Maar ik ben ervan overtuigd dat binnen de kortste keren je opnieuw hoge toppen zal scheren. En opnieuw zal het met vallen en opstaan gebeuren, maar lukken zal het. You’re the right breed.

Succes bij de paarden Eline we gaan je zwaar missen hier bij “de kinders”.

(Een verder onbekend ponyouder)